Sport to nie tylko zwycięstwa, radości, miłe uniesienia. Dziś chcę powrócić do jednej ze smutniejszych chwil na mojej dziennikarskiej drodze. Wiąże się ona z postacią buskiego kolarza Andrzeja Imosy. Gdy jako junior odnosił swoje pierwsze sukcesy w peletonie, mnie nie śniło się nawet, że kilkanaście lat później nasze drogi zejdą się w Dziale Sportowym "Słowa Ludu" przy pl. Obrońców. Andrzej który odnosił liczne sukcesy na krajowych i zagranicznych szosach zakładał właśnie kolarską sekcję przy LZS w Ostrowcu, a starałem się mu w tym pomagać poprzez publikacje na łamach gazety. Mimo dzielącej nas różnicy wieku bardzo szybko znaleźliśmy wspólny język. Pamiętam jak wiele radości sprawiły mi wieści od niego o powiększającej się grupce amatorów kolarstwa, których wspólnie udało nam się zachęcić do treningów. Niestety nastąpił pamiętny dla mnie 22 marca 1987 roku, nota bene dzień moich urodzin. Wtedy to dotarła do nas informacja o tragedii jaka wydarzyła się w Wólce Bałtowskiej, podczas treningu młodych kolarzy LZS Ostrowiec. Jadący wraz ze swoimi podopiecznymi na rowerze Andrzej został zaatakowany na szosie przez pijanego chuligana. W wyniku upadku stracił przytomność, której mimo kilku operacji i dwutygodniowej walki o życie, już nie odzyskał. Zmarł 6 kwietnia 1987 roku w Krakowie, w wieku 39 lat.
 |
| Andrzej Imosa najlepiej czuł się na rowerze |
